Co powoduje żylaki na nogach u kobiet?

Według statystyk aż 20% populacji cierpi na żylaki kończyn dolnych, podczas gdy u kobiet choroba występuje 2 razy częściej. Udowodniono, że u kobiet występują dodatkowe czynniki predysponujące, które przyczyniają się do zmniejszenia napięcia naczyniowego (ciąża, przyjmowanie środków antykoncepcyjnych estrogenowo-progestagenowych, brak równowagi hormonów płciowych).Rodzaje leczenia żylaków nóg nie różnią się u mężczyzn i kobiet, jednakże częstość nawrotów pooperacyjnych u kobiet jest większa ze względu na dodatkowe działanie hormonów (wpływ estrogenów i progesteronu).

Co powoduje żylaki na nogach u kobiet?

Choroby żylne nóg muszą być leczone przez flebologa, który zajmuje się szczególnie tą patologią. Różne metody leczenia żylaków nie są radykalne, ponieważ nie mają na celu wyeliminowania głównej przyczyny patogenetycznej - uszkodzenia aparatu zastawkowego żyły. Leczenie chirurgiczne i zachowawcze opóźnia postęp choroby na długi czas. Odsetek nawrotów jest wysoki i sięga od 10 do 50% 5 lat po operacji.

Leczenie żylaków powinno być kompleksowe. Istnieją trzy grupy metod eliminacji żylaków:

• stwardnienie żył,
• chirurgiczny,
• konserwatywny.

Każdy rodzaj leczenia ma swoje zalety i wady oraz pewien wskaźnik nawrotów. Wybór metody jest warunkowy, ponieważ flebolog często musi łączyć wszystkie trzy metody, aby uzyskać najkorzystniejszy wynik.

Charakterystyczne objawy żylaków u kobiet

Objawy żylaków zaczynają się od pojawienia się takich zaburzeń czynnościowych, jak uczucie ciężkości w nogach, obrzęk stawów skokowych pod koniec dnia pracy. Pajączki najpierw tworzą się na skórze nóg.

Pajączki są jednym z pierwszych objawów rozwoju żylaków nóg. Główne objawy choroby - zespoły żylaków odpiszczelowych - pojawiają się kilka lat po wystąpieniu choroby. Nieleczone na tym etapie mogą wystąpić takie objawy, jak skurcze mięśni łydek i swędzenie skóry nóg.

Objawy zaburzeń troficznych: pigmentacja skóry w dolnej jednej trzeciej części nogi, sinica, zmiany sklerotyczne w tkance podskórnej, egzema, na tle której tworzy się owrzodzenie troficzne.

Charakterystyczne objawy żylaków u kobiet

• Objawy bolesne pojawiają się cyklicznie i nasilają przed miesiączką, co wiąże się ze zmianami poziomu hormonów płciowych;
• W czasie ciąży objawy żylaków mogą zniknąć po porodzie;
• w drugiej połowie cyklu miesiączkowego, pod wpływem progesteronu, zwiększa się średnica żylaków, przez co objawy obrzęku i ciężkości nóg są bardziej wyraźne;
• objawy żylaków nasilają się podczas terapii hormonalnej.

Porozmawiajmy teraz o metodach terapii.

Ablacja prądem o częstotliwości radiowej i wewnątrzżylna koagulacja laserowa

Ablacja żył prądem o częstotliwości radiowej

Metoda polega na wprowadzeniu pod kontrolą USG specjalnego jednorazowego cewnika do światła poszerzonej żyły. Cewnik wyposażony jest w specjalną elektrodę, której część robocza nagrzewa się do 120 stopni pod wpływem promieniowania o częstotliwości radiowej. Przesuwanie cewnika wzdłuż żyły prowadzi do sklejenia lub „zespawania" ściany naczynia. Zatarte żyły są wyłączone z układu krążenia nóg.

Endożylna koagulacja laserowa

Technika chirurgiczna polega na nakłuciu chorej żyły i wprowadzeniu do jej światła światłowodu laserowego pod kontrolą USG. Pod wpływem promieniowania laserowego białka ściany naczynia ulegają koagulacji, w wyniku czego żyła zapada się i po pewnym czasie zarasta tkanką łączną. Ablacja częstotliwością radiową (RFA) i wewnątrzżylna obliteracja laserowa (EVLO) to stosunkowo nowe metody leczenia żylaków nóg. Pomimo różnic w technikach wykonania, mają one wspólne cechy.

Zalety i wady RFA i EVLA

Nie wymaga hospitalizacji	Wysoka cena
Szybkość wykonania (od 30 minut do 1 godziny)	Częstość nawrotów do 10%
Bezbolesny	Niemożność wykonania zabiegu ze względu na pewne cechy anatomiczne żył (silna krętość naczyń krwionośnych)
Bezkrwawy
Wykonywany w znieczuleniu miejscowym
Brak blizn pooperacyjnych (pożądany efekt kosmetyczny u kobiet)
Krótkie okresy rehabilitacji

RFA lub EVLO wybierają kobiety, które chcą leczyć żylaki w warunkach ambulatoryjnych przy minimalnym ograniczeniu aktywności fizycznej w okresie pooperacyjnym i przy jednoczesnym zachowaniu estetycznego wyglądu nóg.

Fleboskleroterapia

Do światła dotkniętego odcinka żyły wstrzykuje się specjalny lek, który powoduje obliterację („sklejanie") ściany naczynia. Środek obliterujący można stosować w postaci płynu lub pianki. Preferowana powinna być skleroterapia piankowa ze względu na większą powierzchnię kontaktu substancji ze ścianą żyły.

Zalety i wady fleboskleroterapii:

Brak blizny pooperacyjnej	Możliwa długotrwała pigmentacja skóry w miejscu nakłucia (do 2 lat)
Wykonywane w warunkach ambulatoryjnych	W rzadkich przypadkach pooperacyjne zapalenie żył (zapalenie żył)
Operację przeprowadza się bez znieczulenia	Obrzęk i zaczerwienienie tkanek przez 2 dni po zabiegu
Manipulacja jest praktycznie bezbolesna (niewielkie pieczenie w miejscu nakłucia)	Reakcja alergiczna z powodu indywidualnej nietolerancji leku
	W 20% przypadków na nogach pojawiają się pajączki (teleangiektazja).
	Częstość nawrotów do 50%

Nawrót żylaków po skleroterapii zależy od światła zajętego naczynia – im szersze światło, tym większe ryzyko jego rekanalizacji. W leczeniu nawracających żylaków po flebektomii chirurgicznej wybiera się terapię stwardniającą.

Flebektomia chirurgiczna

Operacja jest bardziej radykalnym sposobem na wyeliminowanie żylaków. Zasady leczenia operacyjnego polegają na wyeliminowaniu patologicznego wypływu krwi z żył głębokich do powierzchownych nóg i usunięciu samych rozszerzonych naczyń. Etapy połączonej flebektomii:

• Skrzyżowanie i podwiązanie ujścia żyły odpiszczelowej dużej (nacięcie w okolicy pachwiny) lub żyły odpiszczelowej małej (nacięcie w dole podkolanowym);
• Usunięcie pni żylaków. Przeprowadza się go za pomocą specjalnej metalowej sondy, która wciąga żyłę w nacięcie skóry.

Radykalność	Hospitalizacja od 5 do 7 dni
Możliwość wykonania zabiegu operacyjnego na każdym etapie choroby	Blizna na nogach
	Znieczulenie rdzeniowe lub ogólne
	Uszkodzenie otaczających tkanek podczas ciągnięcia żyły
	Możliwe powikłania: krwawienie, zakażenie rany
	Częstość nawrotów do 20%

W przypadku zmian typu tułowia preferuje się leczenie chirurgiczne, gdy deformacja żylakowa dużych lub małych żył odpiszczelowych występuje w znacznym stopniu. A także wtedy, gdy występują oznaki zaburzeń troficznych tkanek miękkich i objawy dekompensacji niewydolności żylnej.

Miniflebektomia

Miniflebektomia to osobna opcja chirurgiczna, która może leczyć żylaki nóg w początkowej fazie. Najczęściej stosuje się go w przypadku występowania pojedynczych żylaków na nogach. Wykonuje się nakłucie skóry nad formacją patologiczną, następnie wyciąga się żyłę i krzyżuje ją za pomocą haczyka. Operacja nie wymaga znieczulenia ogólnego ani założenia szwów skórnych.

Terapia zachowawcza

Konieczne jest rozpoczęcie leczenia żylaków nóg za pomocą leków i terapii kompresyjnej.Przepisywanie leków poprawiających krążenie krwi i noszenie medycznych pończoch uciskowych to główne warunki determinujące wynik jakiejkolwiek interwencji chirurgicznej na żyłach nóg.

Terapia kompresyjna

Wiodącą metodą leczenia w przypadkach, gdy operacja jest przeciwwskazana, jest kompresja elastyczna nóg. Jako wyroby uciskowe można stosować bandaże elastyczne oraz specjalną dzianinę medyczną: pończochy, podkolanówki, rajstopy. Wyroby medyczne charakteryzują się dużą trwałością, długo zachowują pierwotny poziom kompresji i są wygodne w noszeniu, co dla kobiet jest ważne.

Wyróżnia się 4 klasy dzianin elastycznych w zależności od stopnia kompresji. Zaleca się leczenie żylaków preparatami klasy 2 przy braku progresji choroby przez okres do 6 miesięcy oraz dalsze ich stosowanie podczas wysiłku fizycznego lub długotrwałego stania. Jeśli występują oznaki uszkodzenia zastawek żył głębokich lub ciężkie objawy upośledzonego drenażu limfatycznego, przepisuje się koszulki klasy 3 do czasu ustania postępu żylaków.

Efekt terapeutyczny wyrobów uciskowych wynika z:

• zmniejszenie objętości żyły, co prowadzi do mniejszego odpływu krwi do żylaków;
• zwiększone wchłanianie płynu tkankowego do krwioobiegu, dzięki czemu znikają oznaki obrzęku i objawy ciężkości nóg;
• poprawiający przepływ krwi, co zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi.

Żylaki to jedna z najstarszych chorób znanych ludzkości. Wzmianki o niej można znaleźć w pracach Awicenny, Hipokratesa, Paracelsusa i innych legendarnych uzdrowicieli, a włoski naukowiec Marcello Malpighi poświęcił wiele lat jej badaniom. Patologia może dotyczyć wszystkich narządów, w których występują duże żyły (żołądek, przełyk, męskie jądra), ale najczęściej występują żylaki kończyn dolnych. Porozmawiajmy o przyczynach żylaków nóg, metodach ich diagnozowania i eliminacji.

O żylakach kończyn dolnych

Żylaki to nieodwracalne rozszerzenie żył spowodowane uszkodzeniem zastawek biorących udział w mechanizmie krążenia żył kończyn dolnych. Przy normalnym skurczu i rozluźnieniu mięśnia, porusza się energicznie w górę od zastawki do zastawki, ale gdy żyła się rozszerzazastawki przestają się zamykać, a przepływ krwi spowalnia, co prowadzi do szeregu objawów klinicznych.

Według statystyk dzisiaj ludzie cierpią na objawy żylaków nóg: co dziesiąty mężczyzna i co trzecia kobieta w wieku 30-40 lat. Do wiodących krajów pod względem częstości występowania patologii należą rozwinięte kraje Europy, w których diagnozuje się ją u 30-40% populacji; Żylaki najrzadziej występują w Afryce i Azji (około 0, 1%).

Dlaczego się pojawia, czynniki ryzyka

Dokładne przyczyny choroby nie są znane, ale większość ekspertówskłania się ku teorii dziedziczności: osoby, które miały przypadki żylaków w rodzinie, są zagrożone. Czynniki wywołujące rozwój patologii obejmują również:

• płeć. Kobiety są bardziej podatne na żylaki niż mężczyźni – wynika to ze zwiększonego obciążenia żylnego podczas ciąży i porodu, a także przyjmowania leków hormonalnych;
• złe nawyki i nadwaga. Palenie, nadużywanie tłustych potraw i alkoholu mają negatywny wpływ na krążenie krwi w organizmie, zwiększają obciążenie żył i mogą powodować odpowiednie zaburzenia;
• warunki pracy. Osoby, które ze względu na wykonywany zawód zmuszone są do długotrwałego stania lub siedzenia w bezruchu (fryzjerzy, sprzedawcy, kelnerzy, pracownicy biurowi) częściej niż inni cierpią na tę chorobę;
• nadmierna aktywność fizyczna. Inną kategorią osób narażonych na ryzyko wystąpienia żylaków są osoby wykonujące ciężką pracę fizyczną lub niektóre sporty siłowe (na przykład podnoszenie ciężarów);
• niewygodne ubrania lub buty. Ciasna, obcisła odzież i buty na wysokich obcasach również przyczyniają się do pogorszenia przepływu krwi żylnej.

Klasyfikacja

Najczęściej (w 75-80% przypadków) choroba atakuje pień i gałęzie żyły odpiszczelowej dużej, u 5-10% żyły odpiszczelowej małej, a u 7-10% chorych zaangażowane są w ten proces obie żyły . W przebiegu klinicznym żylaków kończyn dolnych eksperci wyróżniają dwie formy i cztery grupy.

Kształty:

• malejąco– wyrostek rozprzestrzenia się od góry do dołu wzdłuż dużej żyły udowej, zaczynając od jej ujścia;
• rosnąco– choroba zaczyna się w stopie i jest spowodowana nieprawidłowym działaniem aparatu zastawkowego żył głębokich.

Grupy:

• patologia podskórna lub śródskórna nieobciążona wydzieliną żylną;
• segmentowy z refluksem przez żyły przeszywające i powierzchowne;
• rozległy z refluksem żylnym (przez żyły powierzchowne i przeszywające);
• rozszerzenie z refluksem przez żyły głębokie.

W zależności od stopnia niewydolności żylnej wyróżnia się cztery główne etapy żylaków:

• – objawy choroby mogą występować, ale nie można tego określić metodami diagnostycznymi;
• I - etap ten charakteryzuje się przejściowym obrzękiem, zespołem „ciężkich nóg" i pojawieniem się „pajączków";
• II – pojawienie się uporczywego obrzęku pojawiającego się wieczorem, przebarwienia skóry, egzema;
• III - obecność owrzodzeń troficznych, w tym nie gojących się.

Niebezpieczeństwo i komplikacje

Zagrożeniem zdrowia i życia pacjenta nie jest sama choroba, ale spowodowane przez nią powikłania. Należą do nich zaburzenia odżywiania skóry, które powodująMogą tworzyć się owrzodzenia troficzne i róża, a także najniebezpieczniejsze powikłanie – zakrzepowe zapalenie żył. Prowadzi to do wzmożonego tworzenia się skrzeplin, w wyniku czego skrzepy krwi, odrywając się od ścian żył, mogą zaburzyć funkcjonowanie narządów wewnętrznych, a w najtrudniejszych przypadkach spowodować śmierć pacjenta.

Dodatkowo rozszerzone naczynia o cieńszych ściankach są narażone na ryzyko uszkodzeń mechanicznych, które mogą skutkować poważnym krwawieniem.

Objawy

Pierwszymi objawami choroby są uczucie ciężkości i zmęczenia nóg, które zwykle pojawiają się wieczorem i ustępują w pozycji leżącej.Żyły nabierają niebieskawego odcienia i wyróżniają się na powierzchni skóry, pojawiają się „pajączki".(sieć rozszerzonych naczyń włosowatych widoczna przez skórę), a charakterystycznym objawem jest to, że wzór żylny zanika, jeśli kończyny zostaną uniesione wyżej (na przykład umieszczone na krześle).

Z biegiem czasu żylaki stają się bardziej wyraźne i pojawiają siępojawienie się małych guzków lub dużych konglomeratów.

Nieprzyjemne objawy nasilają się i niepokoją pacjentów nawet w nocy, pojawiają sięobrzęk tkanek miękkichnajczęściej w okolicy stóp, nóg i kostek, a także uczucie pełności w nogach i skurcze mięśni łydek.

W przypadku braku odpowiedniego leczenia żylaki postępująskóra staje się sucha, pojawiają się na niej grudki i ciemne plamy, a następnie owrzodzenia troficzne. Wraz z rozwojem zakrzepowego zapalenia żył żyły stają się jaskrawoczerwone, przypominają sznurki i boleśnie zagęszczają się przy badaniu palpacyjnym.

Kiedy należy zgłosić się do lekarza?

Wiele osób ignoruje pierwsze oznaki żylaków, przypisując je zwykłemu zmęczeniu. To znacznie komplikuje leczenie choroby i może prowadzić do najpoważniejszych konsekwencjiNależy zgłosić się do flebologa natychmiast po pojawieniu się objawów choroby.ciągłe uczucie zmęczenia i ciężkości nóg, zmiany koloru żył i skóry, obrzęki, pajączki itp.

Diagnostyka

Rozpoznanie „żylaków kończyn dolnych" stawia się po kompleksowym badaniu, które obejmuje:

• ogólna analiza krwi– po liczbie czerwonych krwinek, płytek krwi, leukocytów i poziomie hemoglobiny można ocenić zaburzenia krzepnięcia krwi i obecność stanu zapalnego;
• ultrasonografiastanowi najskuteczniejszą metodę identyfikacji dotkniętych naczyń i odcinków żył;
• reowazografiaprzeprowadzane w celu stwierdzenia braku odżywienia tkanek krwią (tzw. wskaźnik reograficzny), na podstawie którego można określić stopień zaawansowania choroby;
• flebografia, podczas którego do żyły wstrzykuje się środek kontrastowy, po czym za pomocą aparatu rentgenowskiego ocenia się stan układu żylnego;
• badania fizjologiczne(test Troyanova-Trendelenburga, test Hackenbrucha) pozwalają ocenić funkcjonowanie aparatu zastawkowego żył powierzchownych.

Leczenie

W początkowej fazie żylaków można go zwalczać metodami zachowawczymi: przyjmowaniem leków, stosowaniem maści i żeli, noszeniem odzieży uciskowej i umiarkowaną aktywnością fizyczną. W celu skorygowania defektów kosmetycznych pacjentom można zalecić chirurgię małoinwazyjną lub leczenie laserem. W bardziej zaawansowanych przypadkach żylaki można wyeliminować wyłącznie operacyjnie, a jego rodzaj dobiera się indywidualnie dla każdego konkretnego przypadku.

Żylaki nóg to choroba, której występowaniu najlepiej zapobiegać, ponieważ jest dość trudna do wyleczenia. Dlatego każda kobieta musi znać przyczyny i oznaki takiego problemu.

Jakie są zagrożenia związane z żylakami na nogach?

Wraz z wczesnym rozwojem choroby wielu uważa, że \u200b\u200bjej najgorszym objawem jest pojawienie się obrzęku kończyny. Niestety, tak nie jest. Najgorszym scenariuszem rozwoju żylaków na nogach u kobiet jest śmierć. Ponadto powikłania choroby mogą być bardzo różne.

Najczęstsze z nich to:

• owrzodzenia troficzne;
• zakrzepica;
• zapalenie żył i zakrzepowe zapalenie żył.

Zapalenie żył to proces uszkodzenia wewnętrznych ścian żył. W tym przypadku noga puchnie bardziej, a wystające naczynia stają się twarde przy badaniu palpacyjnym. Wraz z dalszym rozwojem zapalenia żył temperatura ciała pacjenta wzrasta, a każdy ruch nogi powoduje silny ból. A wtedy zapalenie żył przestaje być zakrzepowym zapaleniem żył. W takim przypadku na ścianach żył pojawiają się skrzepy krwi - małe skrzepy zastoju krwi.

Zakrzepica to tworzenie się skrzepów krwi przy braku zapalenia żył. Ten problem jest przerażający, ponieważ jest prawie niemożliwy do zdiagnozowania.

Uwaga! W większości przypadków klinicznych przyczyną śmierci jest oderwany od ściany naczynia skrzeplin. Co więcej, proces ten zachodzi natychmiast (czasami w ciągu kilku minut) i prawie niemożliwe jest rozpoznanie oddzielonego skrzepu krwi, zanim przestanie on krążyć.

Teraz już wiesz, jakie są przyczyny żylaków na nogach u kobiet. Aby zapobiec żylakom, należy stale podejmować działania zapobiegawcze. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku kobiet, które mają dziedziczną predyspozycję do tej choroby. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania, należy zachować umiarkowaną aktywność fizyczną, nosić wygodne obuwie i unikać niedociśnienia.

Konsekwencje i komplikacje

Nie ma jednego przebiegu żylaków. Różne grupy pacjentów charakteryzują się indywidualną charakterystyką przebiegu choroby związaną z patogenezą żylaków. Żylaki mogą być pierwotne – czyli związane z wrodzoną niewydolnością zastawki żylnej i osłabieniem ściany naczyń, czemu prawie zawsze towarzyszy wsteczny przepływ krwi (refluks). I wtórne (nabyte), gdy refluks rozwija się kilka lat po wystąpieniu choroby.

Jakie są zagrożenia związane z żylakami na nogach u kobiet? Żylaki mają tendencję do postępu, w miarę ich rozwoju i przy braku leczenia zachowawczego objawy choroby nasilają się. Ciężkość nóg zastępuje uporczywy, uporczywy obrzęk, na tle którego rozwija się uszkodzenie tkanek, pojawiają się otwarte owrzodzenia troficzne, w wyniku czego osoba całkowicie traci zdolność do pracy i wymaga stałej terapii podtrzymującej.

Leczenie w domu

Wiele kobiet interesuje się tym, jak leczyć żylaki na nogach u kobiet w domu? Ćwiczenia lecznicze, ziołolecznictwo i zalecenia dotyczące zdrowego stylu życia dla pacjentów z żylakami pomogą złagodzić objawy choroby i zapobiegną jej dalszemu rozwojowi.

Ćwiczenia terapeutyczne

Codziennie rano i wieczorem należy wykonywać proste ćwiczenia na żylaki:

• Leżąc na plecach, unieś nogi pionowo, opierając je o ścianę pod kątem 90°. Przytrzymaj je w tej pozycji przez 3 minuty, oddychając powoli klatką piersiową, a nie brzuchem.
• Leżąc na plecach, wykonuj ćwiczenie na rowerze przez 3 – 5 minut.
• Stojąc, podnieś obie stopy na palcach 1 cm od podłogi i opuść je w dół. Wykonaj 30 razy w dwóch podejściach.
• Stojąc, unieś na zmianę jedną piętę z podłogi, a potem drugą, pod kątem nie większym niż 45o. Zacznij od 15 minut dziennie, wydłużając do 30 minut.

Codziennie powinnaś znaleźć czas na spacer, przynajmniej 30 minut. Raz w tygodniu warto popływać na basenie.

Środki ludowe

Weź mieszankę ziołową do użytku wewnętrznego: wymieszaj po 1 łyżce pączków brzozy, serdecznika, sznurka, korzeni tataraku, liści podbiału i tymianku.

Pół szklanki mieszanki zalać wrzącą wodą i ogrzewać w łaźni wodnej przez 40 minut. Pozwól mu zaparzyć, odcedź. Pij 0, 5 szklanki przed każdym posiłkiem przez miesiąc.

Zrób kompresy z domowych maści:

• Wymieszaj pół szklanki zsiadłego mleka ze świeżymi posiekanymi liśćmi piołunu. Nałożyć na chore żyły, zabezpieczyć gazą na górze i przykryć folią. Trzymaj codziennie przez 30 minut.
• Buraki zetrzeć na drobnej tarce, dodać 2 łyżki roztopionego miodu, wymieszać, ostudzić i nałożyć na obolałe stopy.

Aby wyeliminować wieczorne obrzęki, nałóż na kostki świeże liście kapusty, najpierw nakłuj je widelcem, aż pojawi się sok. Zabezpieczyć bandażem.

Prognozy i działania zapobiegawcze

Od żylakówjest procesem nieodwracalnym, w tym przypadku nie ma potrzeby mówić o całkowitym wyzdrowieniu. Ale dzięki terminowej diagnozie, odpowiedniemu leczeniu i profilaktyce pacjenci mogą całkowicie pozbyć się nieprzyjemnych objawów i prowadzić pełne życie.

Środki zapobiegawcze w przypadku żylaków obejmujązdrowy tryb życia, prawidłowe odżywianie i rezygnacja ze złych nawyków. Osobom, które ze względu na wykonywaną pracę zmuszone są do długotrwałego pozostawania w tej samej pozycji, zaleca się unikanie krzyżowania kończyn, od czasu do czasu wykonanie prostych ćwiczeń, zgięcie i wyprostowanie nóg oraz wykonanie lekkiego masażu poprawiającego krążenie krwi.

W czasie wolnym należy jak najczęściej spacerować na świeżym powietrzu i uprawiać umiarkowaną aktywność fizyczną.

Panie, które kierują się modą lub dress codem i stale do nich chodząwysokie obcasy, warto je co jakiś czas zmienić na buty wygodniejsze.

To samo dotyczyniewygodne ubrania, ponieważ nawet obcisła bielizna może powodować słabe krążenie i pojawienie się żylaków na nogach u kobiet.

Żylaki kończyn dolnych są dziś uważane za powszechną chorobę, której często nie przypisuje się większego znaczenia.

Bardzo ważne jest, aby o tym pamiętaćnieuwaga nad zdrowiem stóp może kosztować osobę nie tylko zdolność do pracy, ale także życienatomiast w początkowej fazie żylaki można z powodzeniem korygować najprostszymi metodami.